چرا مخالفت؟!

انسان در عالم دنیا دشمنانی دارد که اگر از آنها غفلت کند، دچار امراض و هرج و مرج های روحی می‌شود و به بی‌راهه می‌رود. انسان با دو وسیله بسیار مهم یا سعادتمند می‌شود و یا شقاوتمند.
چشم و گوش انسان دو دریچه بسیار مهم روح می‌باشند.
روح بوسیله این دو دریچه یا به امراض روحی دچار می‌شود یا به صفای روح می‌رسد.
پس خیلی مهم است چشم چه می‌بیند و گوش چه می‌شنود.
چون بر اثر همین دیدنها و شنیدنهای نفسانیست که خیلی‌ها دچار امراض روحی می‌شوند.
متأسفانه بر اثر مخالفت نکردن با نفس در دیدن و شنیدنهای بیهوده شیطان خیلی از انسانها را گرفتار علاقه به غیر خدا کرده است.
اگر انسان می‌خواهد دچار امراض روحی نشود و صفای روح پیدا بکند هرگاه چیزی را دید و شنید که از آن ‌خوشش آمد باید سریعا با نفسش مخالفت کند و نگذارد شیطان چیزی در ذهنش ثبت کند که از خداوند دور شود.

در آخر:
اگر انسان خود را ملزم به آنچه امام‌ سجاد(ع) درباره حق گوش و چشم که فرموده بکند، ذهنش مشغول به خداوند می‌شود و بیشتر برای آباد کردن آخرت عمل می‌نماید؛ اما اگر انسان با چیزی که می‌بیند و می‌شنود و خوشش می‌آید مخالفت نکند، ذهنش به غیر خدا مشغول می‌شود و به چیزهایی علاقمند می‌گردد که او را به سمت دنیا می‌کشاند.

اشتراک گذاری مطلب:

email

Twitter

Linkedin