معنای انتظار چیست؟
انتظار دو معنا دارد: مثبت و منفی. معنای مثبت انتظار آن است که نظام های بشری را نپذیریم. چون نظام‌ها، سران و قوانین آن‌ها برخاسته از هوس، با تکیه بر ظلم، قوانین سست و ناقص می‌باشد.
انتظار مثبت، یعنی منتظر رهبری بی نقص و کامل بودن؛ منتظر قانون صد درصد سالم و جامع بودن؛ منتظر نظام عدل بودن؛ منتظر اخلاص، رشد، تکامل، ترقی، بصیرت، احقاق حق، محو باطل، و… بودن.
اما انتظار منفی یعنی در برابر هر ضعف، عیب و ستمی سکوت کنیم تا خود حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند و آن را اصلاح نماید. انتظار به این معنا، در حقیقت احتضار است، نه انتظار؛ وارفتگی است، نه وارستگی؛ بی خیالی است، نه غیرت و تن پروری است، نه همت. مثلاً کسی که در شب منتظر طلوع خورشید است، در تاریکی نمی نشیند؛ بلکه ضمن انتظار، برای روشن کردن چراغ هم فعالیت می‌کند. کسی که در زمستان منتظر بهار است، بی حرکت در سرما نمی نشیند؛ بلکه برای گرمای اتاق تلاش می‌کند و در ضمن آن در انتظار بهار و تابستان است؛
بنابراین معنای انتظار دست روی دست گذاشتن، وارفتگی، سکوت و ظلم پذیری نیست.
منبع: کتاب جهت نما(۴۰پرسش و پاسخ مهدوی). ص۶۴
مؤلف: محسن قرائتی به کوشش: سید مجتبی معنوی
خیلی ممنون عالی بود،زحمتتان بی نهایت زیاد
ممنون از توجه شما. موفق باشید
خیلی متشکرم از توضیحات مفیدتان.ممنون از تلاش شبانه روزی تان
ممنون از توجه شما. موفق باشید
دیدگاه جالبی بود تا به حال اینطور فکر نکرده بودم. ممنون از حسن انتخاب شما در ارائه مطالب کلیدی و کاربردی.
ممنون از توجه شما. موفق باشید
اللهم عجل لولیک الفرج