اصلاح آخرت در دنیا

از آنجا که انسان موجودی دو بُعدیست وقتی در حلال خدا حد و حدود رعایت نکند بُعد حیوانی او قوی می‌شود و بر بعد ملکوتیش می‌چربد؛ اینجاست که انسان کار حیوانی می‌کند قوای غضب، شهوت و وهم و خیالات باطل بر او چیره می‌گردد.
چنین کسی با کوچکترین پیشامدی خشمناک می‌شود و در هر وضعیتی سریع به او بر می‌خورد‌، در شرایط گناه خوددار نیست و نمی‌تواند در برابر گناهان گوناگون جلوی نفس خود را بگیرد، عقل و فکر سالم ندارد و مدام با اوهام و خیالات مشغول است؛ اما اگر بُعد ملکوتیش بر بعد حیوانیش بچربد مَلَک می‌آید، عقل و قوه تفکر او سالم می‌شود و دیگر کار احمقانه انجام نمی‌دهد.

احمق کسی است که بعد حیوانیش بر بعد ملکوتیش بچربد. برای عاقل شدن انسان ابتدا باید با مخالفت مداوم با خواسته‌های نفس و بی اعتنایی به وسوسه‌های شیطان، دشمنان خدا را مهار نماید سپس شیطان را از سرزمین دلش بیرون کند.

جسم انسان وسیله‌ای است که ابتدا باید با آن روح را پاک نگه داشت و سپس آن را پرورش داد تا روح بزرگ شود، هر چه انسان برای تکامل بیشتر به سمت بی‌نهایت پیش برود به انتها نمی‌رسد؛ اما در این مسیر می‌تواند به یاری خدا به کمال برسد. پس باید تا می‌تواند به سمت بی‌نهایت حرکت کند و از این مسیر خارج نشود.

برای اینکه دشمن را از سرزمین دل بیرون کنیم باید فقط به حرف خداوند عزوجل و اهلبیت علیهم السلام عمل نماییم.
برای گوش دادن به حرف خداوند و اهلبیت (ع) باید نیرو بگیریم و اراده داشته باشیم.
این نیرو با توسل مدام بدست می‌آید.
هر چه مخالفت با نفس بیشتر، بُعد حیوانی ضعیف تر و بعد ملکوتی قوی‌تر می‌شود.
عاقل کسی است که تمام نگاهش متوجه آخرت باشد.
عاقل دنیایش را خراب می‌کند تا آخرتش را آباد نماید.
انسان عاقل برای جایی تلاش می‌کند که دائمی ست.
برای جایی خرج می‌کند که همیشگی ست.
کمترین تلاشش برای دنیا و بیشترین تلاشش برای آخرت است. ما بوسیله گذشت از یکدیگر، صبر و استقامت در برابر مشکلات، راضی بودن به مقدرات پروردگار، اعتماد و توکل به خدا می‌توانیم آخرتمان را آباد کنیم.

باید با کوچکترین تا بزرگترین مسائل نفس در گفتار، کردار و افکار مخالفت نماییم تا بدین شکل دیدمان رحمانی شود.
خوشم می‌آید و بدم می‌آید؛ دوست دارم و دوست ندارم؛ میل دارم و میل ندارم همه از نفس است.
مخالفت اولش با فشار است اینکه انسان بخواهد چشمش را کنترل کند که نامحرم نبیند اولش با فشار است.
اینکه بخواهد اعضای بدنی که تا دیروز آزاد بودند وهر کاری دوست داشتند انجام می‌دادند را تحت کنترل خود درآورد کاری بسیار دشوار و مستلزم تحمل فشار مخالفت با نفس است‌.
کسی که تا دیروز هر اندازه دلش می‌خواست می‌خورد، می‌خوابید، راجع به هر چیزی حرف می‌زد، به هر چه دوست داشت فکر می‌کرد و هر چه می‌خواست می‌دید حال می‌خواهد همه اینها را طبق نظر خداوند کنترل نماید مطمئنا اراده قوی، ریاضت و توسل مداوم لازم است تا به چنین هدف بزرگی دست یابد.

اشتراک گذاری مطلب:

email

Twitter

Linkedin