اثر توکل بر خدا در کار

در زمان پیامبر اسلام صلّی الله و علیه و آله مردی همیشه توکلش به خدا بود و برای تجارت از شام به مدینه می‌آمد. روزی در راه دزدی شامی سوار بر اسب، بر سر راه او آمد و به قصد کشتن او شمشیر کشید.
تاجر گفت: ای سارق اگر مقصود تو مال من است، بیا بگیر و از قتل من در گذر.
سارق پاسخ داد: قتل تو لازم است، اگر تو را نکشم مرا به حکومت معرفی می‌کنی.
تاجر گفت: پس مرا مهلت ده تا دو رکعت نماز بخوانم.
سارق او را امان داد تا نماز بخواند.
مشغول نماز شد و دست به دعا بلند کرد و گفت: بار خدایا از پیامبر صلّی الله و علیه و آله تو شنیدم: «هرکس توکل کند و ذکر نام تو نماید در امان باشد»، من در این صحرا کمک کاری ندارم و به کرم تو امید دارم.

چون این کلمات را بر زبان جاری ساخت و خود را به دریای توکل بر خدا انداخت، دید سواری بر اسب سفید نمودار شد، و سارق با او درگیر شد. آن سوار با یک ضربه او را کشت و به نزد تاجر آمد و گفت:
«ای متوکل، دشمن خدا را کشتم و خدا تو را از دست او خلاص نمود.»
تاجر پرسید: تو کیستی که در این صحرا به من غریب رسیدی؟
گفت: « من توکل توأم که خدا مرا به صورت مَلَکی در آورده و در آسمان بودم که جبرئیل علیه السلام به من ندا داد: صاحب خود را در زمین دریاب و دشمن او را هلاک نما. الان آمدم و دشمن تو را هلاک کردم.» پس غایب شد.

تاجر به سجده افتاد و خدا را شکر کرد و به فرمایش پیامبر صلّی الله و علیه و آله در باب توکل اعتقاد بیشتری پیدا کرد. تاجر به مدینه آمد و خدمت پیامبر صلّی الله و علیه و آله رسید و آن واقعه را نقل کرد.
حضرت فرمود: «آری، توکل، آدمی را به اوج سعادت می‌رساند و درجه‌ی متوکل درجه‌ی انبیاء و اولیاء و صلحاء و شهداء است.»

منبع: کتاب تاج عزت(کسب و کار در سیرۀ چهارده معصوم علیهم السلام). ص۲۴
نویسنده: محمد لک علی آبادی

اشتراک گذاری مطلب:

email

Twitter

Linkedin